Mijn wereld stond als 30-jarige plotseling stil. Een bultje in mijn hals bleek kwaadaardig te zijn. Een operatie en bestralingen daarna bleken effectief. 15 Jaar later bleek een knobbeltje in mijn rechter kaakhoek een kwaadaardige speekselkliertumor. Ook nu weer een operatie met bestraling als ‘toetje’. Gelukkig ook nu weer effectief. In 2003 werd ik behandeld voor prostaatkanker. Tot op heden ben ik daarvoor onder controle.
In het jaar 2020 vond nog een ingrijpende gebeurtenis plaats. Die bewuste vrijdagmiddag, waarvan ik de datum nooit zal vergeten (14 februari 2020) kreeg ik ‘s middags plotseling stekende pijnen in mijn hals en een raar gevoel op mijn borst. Ik ben toen snel naar mijn huisarts gegaan die het niet vertrouwde en een ambulance voor mij liet komen naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. De CT scan liet een flinke scheur zien aan de binnenwand van mijn aorta. Levensgevaarlijk dus! Met een noodvaart werd ik overgebracht naar het MUMC in Maastricht. Toen de ambulancedeuren open gingen, stond daar een compleet team klaar. De operatie duurde van 21:00 uur tot 4 uur ’s nachts. Tussendoor werd mijn vrouw op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen. Gelukkig verliep de operatie zonder complicaties. Met een aorta prothese kon ik weer verder. Na enkele maanden revalidatie kon ik weer wandelen en fietsen. Wat een wonder!
